کتابـــنامه

انیمیشن کوتاه "داستان خرس"

انیمیشن 11 دقیقه ای "داستان خرس" با عنوان اصلی "Bear Story" به کارگردانی Gabriel Osorio Vargas در سال 2014 ساخته شد و محصول کشور شیلی است.

از مسئولین اهدا کننده جایزه اسکار متشکرم که در سال 2016 جایزه بهترین انیمیشن کوتاه سال را به این انیمیشن اختصاص دادند و باعث شدند ما هم در این طرف کره ی خاکی آن را بشناسیم و ببینیم.

..........

شما هم می توانید این انیمیشن زیبا را از اینجا به تماشا بنشینید.

انیمیشن کوتاه زندگی امید عشق خانواده خاطرات رهایی

مهرداد دوشنبه 26 فروردین 1398 ساعت 13:57

نظرات 3 + ارسال نظر

بندباز سه‌شنبه 27 فروردین 1398 ساعت 11:05 http://dbandbaz.blogfa.com/

سلام مهرداد
خیلی وقت بود که یک انیمیشن حسابی ندیده بودم. چه مفهوم و تکنیک خوبی داشت. یه روایت کامل و ساده از زندگی .
من رو یاد پسرکی انداخت که همیشه ی خدا توله سگ های ولگرد را از مادرشان جدا می کرد و این طرف و آنطرف دنبال خودش می کشید. چند بار دلم می خواست کتکش بزنم. یکبار حتی توله ای را که به درخت پشت خانه مان بسته بود فراری دادم هر چند که بعدش آمد و بلبل زبانی کرد اما از آنجاییکه بچه است دلم نیامد دعوایش کنم. حالا دارم فکر می کنم باید برای بچه ها وقت گذاشت، در قالب همین داستان ها، اهمیت داشتن خانه و خانواده را حالی شان کرد. وگرنه هر کار دیگری که شتابزده و احساسی باشد بی فایده است.
روایت اسارت و برده گی در هر زمینه ای انگار، روایتی ست که کهنه نمی شود. در هر عصر و دورانی فقط شکل و شمایلش تغییر می کند.

سلام بر بندباز
خوشحالم که بعد از مدت ها تونستم به دیدن یه انیمیشن کوتاه درست و درمون مهمونت کنم.
از این پسرک ها یکی دو تا هم در نزدیکی محل کارم وجود داره که البته اینا سیستمی عمل می کنن و با توله ها کاری ندارن و می گردن سگای ولگردی که نژاد درست و درمون دارن رو انتخاب می کنن و می برن میفروشن، البته حواسشون به توله ها هم هست که بزرگ شدن ببرنشون. جالبه که هر چند تا در میون سگا فرار می کنن و دوباره برمیگردن.
شاید این حرفم دیدن نیمه خالی لیوان باشه اما اگه راستشو بخوای تو این دوره و زمونه مخصوصا این قسمت کره خاکی که ما توش زندگی می کنیم اینقدر شرایط زندگی برای آدم بزرگ ها سخت شده که اصلا بهشون مجال فکر کردن به کودکان داده نمیشه چه برسه به اینکه بخوان به تربیتشون هم فکر کنن.
به هر حال امید هم چیز خوبیه. منم امیدوارم نسلی که کودکان امروز می سازند نسلی خوشبخت تر از ما باشه. (هر چند اگر این خوشبخت تر را هم اگر کسی بخواند فکر می کند حالا خوشبختیم، وگرنه من خودم الان رسماً برده ام)

شیرین جمعه 30 فروردین 1398 ساعت 23:55 http://www.ladolcevia.blogsky.com

موجز و تاثیرگذار! مرسی مهرداد بابت گذاشتن لینکش.

همینطوره، خوشحالم که ازش خوشت اومده .
ارادمندم دوست عزیز

ماهور یکشنبه 19 آبان 1398 ساعت 22:52

سلام بر مهرداد عزیز
انیمیشنِ تاثیرگذار تلخ و نفس گیری بود... فوق العاده بود آن لبخندِ "امید" خرس که در انتها زد به این معنی که شاید یه بار اون پسر خودش بیاد و این شهر فرنگ رو ببیند
جای فرم بدن خرسها هنوز روی تخت خوابشان فرورفته مانده بود

با تربیت بچه ها برای جدا نکردن حیوانات از توله هاشون که به شدت موافقم و این گونه کارهای ظریف حتما تاثیر گذار خواهند بود اما
چیزی که به شدت ادم رو متاثر میکنه خط داستانی است که از یک واقعه تلخ الهام گرفته شده چیزی که در سایت imdb بهش اشاره شده منو متوجه این کرد که پدر بزرگ کارگردان در دوران استبدادی رژیم پینوشه جزو دویست هزاااار نفری بوده که بجرم فعالیتهای ازادیخواهانه و سوسیالیست زندانی و شکنجه و در اخر تبعید شده اند .... امیدوارم که این اثار کمکی بکنه که نه تنها نسلهای اینده به حیوانات بلکه به انسانها هم مهربانانه تر نگاه بکنن

سلام بر دوست همراه و پیگیر من
بله حق با شماست، انیمیشن خیلی خوبی بود و همانطور که به تخت اشاره کردی در این فیلم به کوچکترین جزئیات ممکن هم توجه شده و این حس خوبی به بیننده میده.
راستش من اطلاعاتی درباره کارگردان این انیمیشن و اینکه خانواده خودش به این شکل در گیر چنین ماجرای بوده نداشتم و بعد از اشاره شما درباره اش خوندم و از این بابت از شما سپاسگزارم.
پس واقعی بوده این داستان، یاد موارد مشابهی افتادم که درباره اش شنیدم تو کتابهای مختلف خوندم.
فقط میتونم بگم منم امیدوارم